Heerlijk, klassiek en eigenlijk best simpel en snel.

Ik kan geen reden verzinnen om dit Franse bistro gerecht niet af en toe op tafel te zetten. Met slechts een paar, bekende ingrediënten maak je heel snel een sterrenmaaltijd.

Enne, lijnen doen we morgen wel weer!

Ingrediënten voor 2 personen

2 entrecôtes
roomboter
Flinke scheut cognac
Kalfsfond
2 eetlepels ingelegde groene peperkorrels
100 ml room

Haal de entrcôtes op tijd uit de ijskast zodat ze op kamertemperatuur kunnen komen. Kruid met peper en zout.

Verhit een flinke klont roomboter in een pan op middelhoog vuur. Als de boter begint te bruinen en het bruisen is gestopt, dan draai je het vuur helemaal hoog en leg je de entrecôtes in de pan.
Schroei het vlees aan en draai dan het vuur lager. Na een paar minuutjes draai je het vlees om en doe je hetzelfde nog een keer. Haal het uit de pan en leg op een snijplank onder folie, zeker 8 minuten te rusten. Dek eventueel af met een handdoek.

Maak ondertussen de saus door in dezelfde, niet schoongemaakte pan de cognac te gieten.

Draai het vuur hoog en flambeer zodat de alcohol iets verdampt. Met een spatel schaap je al roerend de aanbaksels van de bodem van de pan af. Giet de fond en de room erbij en laat wat pruttelen. Roer af en toe en doe de groene peperbolletjes erbij. Als de saus de gewenste dikte heeft breng je deze op smaak met peper en zout.

Snijd de entrocôtes eventueel in reepjes en serveer met de saus.

Lekker met frietjes, zelfgemaakte mayonaise en ouderwetse salade van kropsla en een mosterd vinaigrette.

 

Tenslotte; de groene peperkorrels kun je het beste afspoelen voordat je ze aan de saus toevoegt. Vind je de smaak nog te muf of sterk dan kun je ze voor gebruik ook heel kort koken in schoon water.

Schenk bij dit gerecht een ‘warme’ rode wijn. Pas op voor te veel en onrijpe tannines want dit botst met de groene pepers. Schenk er bijvoorbeeld een AOC Fronsac uit de Bordeaux bij. Of een Shiraz uit de Rhône.

Een Zinfandel uit Amerika kan ook maar omdat door de huidige coronacrisis de lucht nu letterlijk eindelijk begint te klaren, ben ik ervoor om wat meer “dichterbij-huis-eten-en-drinken” te promoten.

Laten we proberen de termen ‘local heroes’, ‘streekgerechten’ en ‘seizoengebonden’ wat vaker een rol te laten spelen bij onze dagelijkse aankopen.